BVR 2002

Artikel 1 van het besluit van de Vlaamse regering van 13 september 2002 verduidelijkte een aantal basisbegrippen als volgt: 

• Jaarsalaris: het salaris op jaarbasis of in voorkomend geval het wachtgeld of de uitkering, uitbetaald in de plaats van een salaris aangevuld met de eventuele haard- of standplaatstoelage;

• Volledige prestaties: de prestaties waarvan de werktijdregeling overeenstemt met een voltijdse betrekking;

• Referentiejaar: het kalenderjaar dat voorafgaat aan het jaar waarin de vakantie wordt toegekend.

BVR 2002

Overeenkomstig artikel 4 van het BVR van 13 september 2002 bedraagt de vakantietoelage 92% van 1/12de van het geïndexeerde jaarsalaris van de maand maart, eventueel verhoogd met de haard- of standplaatstoelage.

Onder het geïndexeerde jaarsalaris, of de in de plaats daarvan gestelde vergoeding, eventueel vermeerderd met de haard- en standplaatstoelage, wordt enkel de effectieve wedde verstaan.

Andere vergoedingen of toelagen worden niet in aanmerking genomen voor de berekening van de vakantietoelage zoals:

• de vergoeding voor buitengewone prestaties,
• de toelage voor zaterdag-, zondag- of nachtprestaties,
• weddebijslag voor buitengewone prestaties voor verplegend en verzorgend personeel, ... . 

Voorbeeld 
PL werkt 38/38ste gedurende heel het referentiejaar 2023 (abstractie index)
Jaarloon maart 2024: € 15.300
Haardtoelage: € 719,89

Oplossing: [€ 15.300 + € 719,89] x 1/12 x 92% = € 2.096,4

BVR 2002

Voor de berekening van de vakantietoelage wordt rekening gehouden met de volgende periodes gedurende het referentiejaar:

• de periode waarin het personeelslid het jaarsalaris geheel of gedeeltelijk genoten heeft.
  Onder jaarsalaris wordt verstaan: "het salaris op jaarbasis of in voorkomend geval het wachtgeld of de uitkering, uitbetaald in de plaats van een salaris aangevuld met de eventuele haard- of standplaatstoelage".

• de periode waarin het personeelslid niet in dienst is kunnen treden of zijn ambtsuitoefening heeft moeten schorsen wegens zijn verplichtingen ingevolge de dienstplichtwetten of de wetten houdende het statuut van de gewetensbezwaarden;

• de periode waarin men afwezig was wegens ouderschapsverlof;

• de periode waarin men afwezig was in het kader van de moederschapsbescherming, zoals bepaald in artikel 39 van de arbeidswet van 16 maart 1971;

• de periode van 1 januari van het referentiejaar tot aan de datum van effectieve indiensttreding voor de jonge personeelsleden die:

  • jonger zijn dan 25 jaar op het einde van het referentiejaar;

  • uiterlijk in dienst getreden zijn op de laatste werkdag van de vierde maand die volgt op de datum waarop het personeelslid de instelling heeft verlaten waar het zijn studies heeft gedaan (onder de voorwaarden, bepaald in artikel 62 van de gecoördineerde wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders) of de datum waarop zijn leerovereenkomst een einde heeft genomen.

De periodes gedurende welke het personeelslid een dienstvrijstelling genoot voor het vervullen van een opdracht worden niet gelijkgesteld voor de berekening van het vakantiegeld.

Rechtsbron: artikel 5 en 6 BVR van 13 september 2002

BVR 2002

De vakantietoelage dient betaald te worden tussen 1 mei en 30 juni van het jaar waarin de vakantie wordt toegekend.

Bij een uitdiensttreding in geval van pensionering, overlijden, ontslag, afdanking of afzetting wordt het vakantiegeld uitbetaald tijdens de maand die volgt op de datum van één van voorgaande gebeurtenissen. 

Rechtsbron: Artikelen 3 tot 6 en 12 van het BVR van 13 september 2002

BVR 2002

Onvolledig referentiejaar

Wanneer het betrokken personeelslid geen prestaties geleverd heeft gedurende het volledig referentiejaar (bv. in de loop van het referentiejaar in dienst getreden), wordt de vakantietoelage vastgesteld als volgt:

• voor elke volledige maand wordt een twaalfde van het jaarbedrag toegekend;

• voor elke onvolledige maand wordt een dertigste van het maandbedrag toegekend per kalenderdag.

Rechtsbron: artikel 7 van het BVR van 13 september 2002

Onvolledig arbeidsregime 

Een personeelslid dat deeltijds tewerkgesteld is, heeft recht op een vakantietoelage a rato van de prestatiebreuk. .

De berekening gebeurt op basis van het werkelijk verdiend jaarloon en hierin zit de uurdeler reeds vervat.

Voorbeelden

Voorbeeld 1
PL werkt 38/38ste gedurende 4m in refertejaar 2023 (abstractie index)
Jaarloon maart 2024: € 15.300
Haardtoelage: € 719,89

Oplossing: [€ 15.300 + € 719,89]  x 1/12 x 92% x 4/12 = € 698,80

Voorbeeld 2
PL werkt 19/38ste gedurende 12m in refertejaar 2023 (abstractie index)
Jaarloon maart 2024: € 15.300
Haardtoelage: € 719,89

Oplossing: [€ 15.300 + € 719,89] x 1/12 x 92% x 19/38 = € 1.048,20

Voorbeeld 3
PL werkt 38/38ste gedurende 4m en 3d in refertejaar 2023 (abstractie index)
Jaarloon maart 2024: € 15.300
Haardtoelage: € 719,89

Oplossing: [€ 15.300 + € 719,89]  x 1/12 x 92% x 123/360 = € 716,27

Rechtsbron: Artikel 7 en 8 van het BVR van 13 september 2002

BVR 2002

Bij toepassing van het publiek vakantiestelsel conform het BVR van 13 september 2002 geldt een cumulatiebeperking.

Artikel 9 van het besluit van de Vlaamse Regering van 13 september 2002 bepaalt immers dat twee of meer vakantiegelden, met inbegrip van deze verkregen met toepassing van de gecoördineerde wetten betreffende de jaarlijkse vakantie van werknemers, niet gecumuleerd kunnen worden boven een bedrag dat overeenkomt met het hoogste vakantiegeld dat bekomen wordt wanneer de vakantiegelden van de uitgeoefende ambten en activiteiten berekend worden op basis van volledige prestaties.

Opdat dit maximum kan gerespecteerd worden, moeten een of meerdere vakantiegelden ingehouden of verminderd worden.

Om de inhoudingen te bepalen dient men volgende berekening uit te voeren:
      1) Fictief vakantiegeld berekenen voor elke activiteit o.b.v. voltijdse en volledige prestaties
      2) Bepalen van het maximum vakantiegeld o.b.v. voltijdse en volledige prestaties
      3) Effectief ontvangen vakantiegelden berekenen/optellen en vergelijken met maximum
      4) Indien meer dan maximum: kleine openbaar vakantiegeld verminderen

Het vakantiegeld van de private sector wordt nooit verminderd of ingehouden. Wanneer een personeelslid naast zijn betrekking als statutair personeelslid in een privéonderneming werkt, zal het vakantiegeld overeenkomstig de regeling van de privé sector integraal worden uitbetaald. Het vakantiegeld waar betrokkene recht op heeft als statutair zal dan eventueel verminderd worden overeenkomstig de cumulatieregels.

Daarnaast zal de inhouding of vermindering steeds verricht worden op het kleinste vakantiegeld.

Opdat het bestuur de inhoudingen of verminderingen kan uitvoeren, is het personeelslid dat verschillende vakantiegelden cumuleert, verplicht het bedrag van de verschillende vakantiegelden mee te delen aan de personeelsdienst. Wanneer het personeelslid deze verplichting niet naleeft, kan dit aanleiding geven tot tuchtstraffen

Rechtsbron: artikel 9 en 10 van het BVR van 13 september 2002

Voorbeeld
Personeelslid werkt 3/5de bij bestuur: loon € 15.300 à 100%
Personeelslid werkt 3/5de bij privéfirma: vakantiegeld 3/5de = € 900
(abstractie index en H&S)

Oplossing:
• Bepalen van het maximum:

    Bestuur: € 15.300 x 1/12 x 92% = € 1.173
    Privéfirma: € 900 x 5/3 = € 1.500
     --> € 1.500 is maximum dat personeelslid aan vakantiegeld kan krijgen op 2 plaatsen samen

       Vakantiegeld bestuur: [€ 15.300 x 1/12 x 92%] x 3/5 = € 703,80

        Privéfirma: € 900

        € 703,8 + € 900 = € 1.603,8
        € 1.603,8 > € 1.500

Privéfirma betaalt € 900 uit (vakantiegeld privé wordt niet verminderd)
Bestuur mag slechts € 600 uitbetalen (€ 1.500 – €900)

BVR 2002

Bij een uitdiensttreding in geval van pensionering, overlijden, ontslag, afdanking of afzetting wordt het vakantiegeld uitbetaald tijdens de maand die volgt op de datum van een van voorgaande gebeurtenissen.

Deze vakantietoelage uit dienst gebeurt altijd voor de prestaties van het huidig jaar, maar eventueel ook voor de prestaties van het vorig jaar (als men de vakantietoelage van het vorig jaar nog niet gehad heeft ~uit dienst voor mei).

De vakantietoelage uit dienst bedraagt:
- Voor het vorig jaar: 92% x 1/12de v/d geïndexeerde jaarwedde op basis van de wedde van de laatste maand
- Voor het huidig jaar: 92% x 1/12de v/d geïndexeerde jaarwedde op basis van de wedde van de laatste maand x #maanden/12

Voorbeeld
Situatie: Uit dienst op 31 maart 2024
Brutojaarwedde: € 15.300 à 100%
(Abstractie index en H&S)

Oplossing:
Vakantietoelage UD 2023 : € 15.300 x 92% x 1/12de = € 1.173
Vakantietoelage UD 2024: € 15.300 x 92% x 1/12 x 3/12 = € 293,25

Rechtsbron: Artikel 12 van het BVR van 13 september 2002

De vraag stelt zich of ook de reeds opgebouwde, maar niet-opgenomen verlofdagen bij het einde van de arbeidsrelatie moeten/kunnen worden uitbetaald.

Ingeval van toepassing van de wet van 14 december 2000 tot vaststelling van sommige aspecten van de organisatie van de arbeidstijd in de openbare sector (hierna genoemd: Arbeidstijdwet), verwijzen we naar artikel 9 van deze wet.

Dit artikel bepaalt het volgende:

“De minimumperiode van betaald jaarlijks vakantieverlof mag niet vervangen worden door een financiële vergoeding, behalve in geval van einde van arbeidsrelatie.

Artikel 9 werd in de arbeidstijdwet opgenomen ten gevolge van Europese regelgeving, nl. artikel 7, lid 2 van de Europese arbeidstijdenrichtlijn 2003/88/EG. De Europese rechtspraak heeft bevestigd dat dit artikel van de Europese Richtlijn zo moet worden uitgelegd dat een personeelslid bij het einde van de arbeidsrelatie het recht heeft op uitbetaling van de niet-opgenomen vakantiedagen. Een werknemer heeft volgens het Hof recht op de uitbetaling ongeacht de reden van het einde van het dienstverband. Volgens uitspraken van het Hof van Justitie m.b.t. geschillen in andere landen kan de Europese regelgeving en rechtspraak in een procedure voor de rechtbank ook rechtstreeks worden ingeroepen tegen lokale besturen.

Volgens ABB wordt de uitbetaling van niet-opgenomen vakantiedagen bij het einde van de arbeidsrelatie niet als een verplichting vermeld in artikel 9 van de arbeidstijdwet en betreft het dus enkel een mogelijkheid. Een lokaal bestuur heeft dienaangaande volgens ABB m.a.w. de keuze. Niettemin raadt ABB wel aan om tot uitbetaling over te gaan, gelet op de Europese regelgeving en rechtspraak.

Bij toepassing van het publiek vakantiestelsel, maakt men in principe geen onderscheid tussen wettelijke en bijkomende dagen. Men heeft dan “gewoon” recht op zoveel (30-35) verlofdagen, waarop dezelfde regels van toepassing zijn. Indien door een bestuur zou worden beslist om over te gaan tot uitbetaling, dan dienen wij wel op te merken dat de uitbetaling o.i. enkel betrekking hebben op de minimumperiode van jaarlijkse vakantie waarop men volgens de Europese Richtlijn recht heeft of die volgens deze regelgeving minstens moet worden gewaarborgd, met name 4 weken. Dit komt dus, in geval van voltijdse prestaties in een 5-dagen week, (ook) neer op 20 dagen. In het BVR RPR 2007 (en het BVR 13 september 2002) is o.i. immers geen rechtsgrond voorhanden om ook tot uitbetaling over te gaan van de overige dagen.

Voor de volledigheid kan worden meegegeven ABB evenwel steeds van oordeel was dat indien een bestuur ervoor kiest om over te gaan tot uitbetaling, dat dan ook alle niet-opgenomen dagen moeten worden uitbetaald, zonder beperking dus tot de hierboven vermelde “minimumperiode van jaarlijkse vakantie” waarvan sprake in de Europese Richtlijn/arbeidstijdwet.